Zarejestrowane znaki towarowe chronione są prawem ochronnym mającym wyłączny charakter, ujawnionym w rejestrze znaków towarowych.
Uprawniony ze znaku, któremu przysługuje monopol na używanie znaku w stosunku do określonych towarów czy usług może udzielić innej osobie upoważnienia do używania znaku, zawierając z nim umowę licencyjną.
Warto wspomnieć, iż umowy licencyjne są bardzo często zawierane przez przedsiębiorców w ramach łączącej je współpracy dotyczącej produktów i usług, do oznaczenia których ma być używany znak towarowy.
Umowa licencyjna może być zawarta przez strony wyłącznie w formie pisemnej pod rygorem nieważności na czas oznaczony lub nieoznaczony. Jeżeli strony nie przewidziały odpłatności umowę uznaje się z nieodpłatną.
Konstruując zapisy umowne dotyczące czasu trwania licencji należy mieć na uwadze, iż licencja wygasa najpóźniej z chwilą wygaśnięcia prawa ochronnego oraz, że w razie przejścia prawa ochronnego obciążonego licencją umowa licencyjna jest skuteczna wobec następcy prawnego niezależnie pod postanowień umowy licencyjnej.
Umowa licencyjna winna w szczególności wskazywać znak towarowy, który ma być jej przedmiotem, obowiązki licencjodawcy oraz licencjobiorcy. Treścią umowy licencyjnej jest upoważnienie do używania znaku towarowego udzielone licencjobiorcy oraz warunki eksploatacji przez niego tego znaku.
Jeżeli w umowie nie został ograniczony zakres w jakim licencjobiorca może korzystać ze znaku towarowego (licencja ograniczona), licencjobiorca może używać go w takim zakresie, jak licencjodawca (licencja pełna).
W przypadku gdy umowa licencyjna nie zastrzega wyłączności korzystania ze znaku w określony sposób, udzielenie licencji jednej osobie nie wyklucza możliwości udzielenia licencji innym osobom, a także jednoczesnego korzystania z wynalazku przez uprawnionego ze znaku (licencja niewyłączna).
Rozróżnienie licencji wyłącznej i niewyłącznej ma znaczenie w odniesieniu do kwestii dochodzenia roszczeń z tytułu naruszenia prawa ochronnego na znak towarowy.
Licencjobiorca niewyłączny może wystąpić z powództwem o naruszenie prawa ochronnego na znak towarowy wyłącznie za zgodą uprawnionego z tego prawa, chyba że umowa licencyjna nie stanowi inaczej. Natomiast licencjobiorca wyłączny może wystąpić z takim powództwem bez zgody uprawnionego z prawa ochronnego na znak towarowy, jeżeli pomimo wezwania nie wystąpił on w stosownym terminie z powództwem o naruszenie prawa ochronnego na znak towarowy.
Istnieje możliwość udzielenia przez licencjobiorcę dalszej licencji (sublicencji) na rzecz innego podmiotu w zakresie udzielonego upoważnienia.
Licencjobiorca może, a na żądanie licencjodawcy jest zobowiązany wskazać, że korzysta z licencji na używanie znaku towarowego, przez umieszczenie oznaczenia “lic.” w sąsiedztwie znaku towarowego.
Licencja podlega, na wniosek zainteresowanego, wpisowi do rejestru znaków towarowych.
